Onlangs ben ik als teamcoach gevraagd voor de begeleiding van enkele teams in de ouderenzorg. Ik wil er graag een toelichten. Het gaat om de samenwerking binnen het team Huishoudelijke dienst, bestaande uit drie dames. Tijdens het gesprek met hun locatiemanager en een HR-adviseur bleek dat de jongste van de drie het 'niet meer trok' en niet meer wist hoe zij met het vijandige gedrag van de oudste om moest gaan. De oudste voelt zich de leider van de drie en deelt de lakens uit. Als er iets mis gaat dan wijst zij onmiddellijk naar de jongste, die daar dan weer onder lijdt. En dan hebben we nog de derde collega, die iedere confrontatie uit de weg gaat en geen partij wil kiezen. Al met al heerst er al twee jaar verdriet en boosheid. Apart van elkaar hebben zij in een persoonlijk gesprek met hun manager aangegeven dat zij willen dat er iets gebeurt. Zij komen er zelf niet meer uit.

Ik ben gestart met individuele gesprekken en heb ieder van de dames gevraagd of zij met elkaar in gesprek willen (onder mijn begeleiding). Dat groepsgesprek hebben we onlangs gevoerd. De oudste nam direct een vijandige houding aan en de spanning was te snijden. De oudste verwijt de jongste dat zij onterecht thuis blijft en haar verantwoordelijkheid niet neemt. Ik vroeg de jongste te vertellen over haar situatie (ziekte en fysieke problemen) en waarom zij weleens afwezig is vanwege ziekteverlof. Het bleek dat dit met het gehele team eerder was besproken aan tafel bij de manager toen de jongste in dienst kwam. De oudste zei dat zij daar niets van wist.Dit had een welles-nietes-verhaal kunnen worden en dan zouden we vastlopen in ons groepsgesprek.

Dit was voor mij dus het moment om de oudste een escape te bezorgen.Dus vroeg ik haar: 'als je het wel had geweten, zou je dan ook zo gereageerd hebben?' 'Nee', antwoordde zij, 'dat zou ik dan nooit hebben gedaan.' Je zag direct de opluchting bij de anderen twee en er kwam ontspanning aan tafel. Vervolgens hebben de drie hun persoonlijke verhalen aan tafel gedeeld, er was aandacht en begrip voor elkaar (hier ga ik wat sneller door een gesprek van 2,5 uur).

Deze drie dames waren vastgelopen in hun aannames over elkaar. Aannames die zij niet toetsten, waardoor vijandigheid ontstond. Door op die middag des pelregels van een dialoog te hanteren is de kou uit de lucht gehaald. Dat was stap 1. Binnenkort stap 2, afspraken maken in het team die leiden tot een betere communicatie en samenwerking.Ik ben dankbaar dat ik dit proces mag begeleiden.

Ken jij een vergelijkbare situatie of heb je een andere case die je wilt bespreken? Bel (0653798961) of mail mij dan.

Hartelijke groet,

Peter